Oscar Studio Cinema

Το μυστήριο του γάμου τελειώνει αλλά ο Πατερ πλησιάζει το ζευγάρι και αρχίζει να του μιλά. Τα λόγια του είναι αληθινά, από καρδιά και ψυχή. Πλησιάζω όσο μπορώ διακριτικά και νιώθω τυχερός που στέκομαι με την κάμερά μου εκεί. Όλη η ουσία, αυτό που με ενθουσιάζει στα μυστήρια και που με μαγνητίζει κάθε φορά, ήταν απροσδόκητα μπροστά μου. Ένα μικρό μάθημα με μεγάλη απήχηση και άγγιγμα. Σε έναν κόσμο όπου η προτεραιότητα όλων μας συχνά ξεφεύγει από την ουσία, η κουβέντα του πάτερ ήταν για μένα μια αφύπνιση και μια ελπίδα.

The wedding ceremony is coming to an end, but the Pater steps closer to the couple and begins to speak. His words are genuine—straight from the heart and the soul.
I approach as discreetly as possible, and I feel lucky just to be standing there with my camera.The essence of everything I love about weddings — what excites me, what pulls me in every single time — was suddenly right in front of me.
A small lesson with a huge impact.In a world where our priorities often drift away from what truly matters, the Pater’s words felt like an awakening… and a hope.

Αυτή είναι από τις πιο όμορφες στιγμές που έχω δει ποτέ σε βάπτιση. Το μωρό έχει πάει με τον νονό του στη Θεία Κοινωνία, κι εκείνη τη στιγμή, η μαμά ξεπροβάλλει διακριτικά από πίσω, μόνο και μόνο για να το δει… και ψιθυρίζει: «Μπράβο, Χρήστο μου»..This is one of the most beautiful moments I’ve ever witnessed at a baptism. 💛
The baby has gone with his godfather for Holy Communion, and at that exact moment, the mother gently appears from behind—just to catch a glimpse… and she whispers:
“Bravo, my Christos.”

Σε ένα επίπεδο πίεσης που δεν είχα ποτέ ξαναζήσει σε όλη μου την καριέρα, ένα SameDay Edit που ήταν προγραμματισμένο να ολοκληρωθεί μέσα σε 4 ώρες, ξαφνικά έπρεπε να γίνει πραγματικότητα μέσα σε μόλις 45 λεπτά από τη στιγμή που το έμαθα.Έχοντας να αντιμετωπίσω τη σκοτεινότερη στιγμή του ρολογιού, η οποία με έβαλε στο δίλημμα να τα παρατήσω, είπα μέσα μου πως θα τα δώσω όλα ακόμη κι αν έπρεπε να αλλάξω ολοκληρωτικά το concept που είχα στο μυαλό μου.Το να πάω κόντρα στον εαυτό μου σημαίνει πολλά· γιατί εκεί όπου ο εγωισμός μου αδυνατούσε να το δεχτεί  και ο συμβιβασμός είναι κάτι που δεν μου αρέσει  εγώ αποφάσισα να προσπαθήσω, μόνο και μόνο για να προλάβω τον χρόνο.Και για κάποιο λόγο θυμήθηκα τον Spider-Man στο Νο.2, όταν προσπαθούσε να σταματήσει το τρένο  τόση ήταν η ένταση, τόση η δόση αδρεναλίνης.Η κινητήρια δύναμη πίσω από όλη αυτή την υπερπροσπάθεια ήταν αυτό το για 1000 +1 λόγους μοναδικό και ξεχωριστό ζευγάρι.Και στο τέλος, ο αγώνας άξιζε απόλυτα.Και, μεταξύ μας… η Marvel μάλλον πρέπει να ανοίξει μια θέση στο επόμενο Avengers, ειδικά αφιερωμένη στον κινηματογραφιστή γάμων — The IRON-CAMERA-HEART — και είμαι πρόθυμος να τους δώσω οδηγίες ''how to''

At a level of pressure I had never experienced before in my entire career, a Same-Day Edit that was originally planned to be completed within 4 hours suddenly had to become reality in just 45 minutes from the moment I found out.Facing the darkest moment on the clock — the one that almost pushed me to give up — I told myself I would give everything, even if it meant completely changing the concept I had in mind.Going against myself means a lot; because when my ego refused to accept it, and compromise is something I never like, I still chose to try — only to beat the clock.And for some reason, I remembered Spider-Man in No. 2, when he was trying to stop the train — that was the level of intensity, that was the dose of adrenaline.The driving force behind this superhuman effort was this couple, unique and special for 1000 +1 reasons.And in the end, the struggle was absolutely worth it.And, between us… Marvel should probably open a position in the next Avengers, specially dedicated to wedding cinematographers — The IRON-CAMERA-HEART — and I’m willing to give them a few “how-to” tips.

Η απόλυτη πρόκληση — το πιο δύσκολο SameDayEdit όλων των εποχών μου, για χίλιους συν έναν λόγους.Από το να βγάλω τα παπούτσια μου μπροστά στο λάπτοπ και με ένα walk out…μέχρι τη μεγάλη ανατροπή — και τελικά, το απόλυτο κίνητρο που με ώθησε να το κάνω πραγματικότητα.
Filmed — and executed — with heart and soul, against all odds.
Thank you to my Oscar Team and friends for being at the ringside, motivating me…και στο ένα και μοναδικό ζευγάρι μας, που με έκανε να πιστέψω στη μέρα τους πριν καν αυτή έρθει.
Από το pre-wedding που είχαμε κάνει, η χημεία μας ήταν απίθανη — αλλά ποτέ δεδομένη.
Ένα SameDayEdit που κυριολεκτικά μου “πήρε” 24 χλμ περπάτημα λίγες ώρες πριν τον γάμο,μόνο και μόνο για να το ετοιμάσω νοητικά.
Και αν για κάποιους αυτό μεταφράζεται ως παράλογο…το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει.
Οι δυνατές στιγμές είναι τα στοιχεία που διαμορφώνουν την καρδιά — και τις αναμνήσεις μας.Δεν κινηματογραφούμε — νιώθουμε.
Πειθαρχία. Επιμονή. Θέληση.Και… Βικτωράκι.
Yo, Rocky — we did it.

The ultimate challenge — the toughest SameDayEdit of my entire career, for a thousand and one reasons.
From taking off my shoes in front of the laptop with a walk-out… to the big twist — and finally, the ultimate motivation that pushed me to make it happen.
Filmed — and executed — with heart and soul, against all odds.Thank you to my Oscar Team and friends for being at ringside, motivating me… and to our one and only couple, who made me believe in their day before it even arrived.From the pre-wedding we filmed together, our chemistry was incredible — but never taken for granted.A SameDayEdit that literally “cost” me 24 km of walking just a few hours before the wedding, only so I could prepare myself mentally.And if for some people that sounds irrational… the result is what truly matters.Powerful moments are the elements that shape our heart — and our memories.
We don’t film — we feel.Discipline. Persistence. Will.
And… my little Victoria.Yo, Rocky — we did it.

Λένε πως η πρώτη αληθινή αγάπη μιας κόρης είναι ο μπαμπάς της. Όταν ζήτησα από αυτό το μικρό κορίτσι να περπατήσει στο διάδρομο πριν από τη μητέρα της, σκέφτηκα αμέσως — κάποτε θα περπατήσει ξανά. Και εκείνος που τότε θα την οδηγήσει στον δικό της γαμπρό, είναι ο ίδιος που στέκεται τώρα στο τέλος αυτού του διαδρόμου. Μια συμβολική πορεία. Μια στιγμή μαγείας — τόσο εξωπραγματική, κι όμως τόσο αληθινή.

,
They say a daughter’s first true love is her dad. When I asked this little girl to walk down the aisle before her mother, I instantly thought — one day, she will walk again. And the one who will take her to her own groom is the same man standing now at the end of this aisle. A symbolic walk. A moment of magic — so unreal, yet so true.

Groom arrives at the church, standing ready to meet his bride.His friends and family by his side — steady, proud, full of anticipation.
At the same time, on the other side of the story, our bride begins her walk.Every step toward the church carries the weight of a lifetime, with her own family following behind, holding memories, emotions, blessings..
Two parallel worlds unfolding at the same moment…Two paths moving toward one point of destiny.Moments happening separately, but meant to unite.
A scene that occurs only once — yet lives for a lifetime.And how it is presented… matters.

-

Ο γαμπρός φτάνει στην εκκλησία, στέκεται έτοιμος να συναντήσει τη νύφη του.Οι φίλοι και η οικογένειά του στο πλευρό του — σταθεροί, περήφανοι, γεμάτοι προσμονή.Την ίδια στιγμή, στην άλλη πλευρά της ιστορίας, η νύφη μας ξεκινά το περπάτημά της.Κάθε βήμα προς την εκκλησία κουβαλά το βάρος μιας ολόκληρης ζωής, με τη δική της οικογένεια να ακολουθεί από πίσω, κρατώντας μνήμες, συναισθήματα, ευλογίες.Δύο παράλληλοι κόσμοι που ξετυλίγονται την ίδια στιγμή…Δύο δρόμοι που κινούνται προς ένα σημείο μοίρας.Στιγμές που συμβαίνουν χώρια, αλλά είναι γραφτό να ενωθούν.Μια σκηνή που συμβαίνει μία φορά — αλλά ζει για μια ολόκληρη ζωή.Και το πώς παρουσιάζεται… έχει σημασία.